Gömleği baştan yanlış iliklemek.

Başaldığınız işler akim kalıyorsa, işinize giderken ayaklarınız geri geri gidiyorsa, ilk gençlik yıllarınızda öğrendiğiniz aşk, dostluk, sevgi gibi kavramlar hayat sahnenizde sesi kısılmış oyuncular gibiyseler, ünvanlarınız, kimliğiniz üzerinize iğreti gibi duruyor ve en huzurlu anlarınız gerçeklerinizden tecerrüt edip fikir ve hayal bineklerine binerek seyeran ettiğiniz anlarsa, tahammül edemeyeceğiniz raddeye geldiğinde mutsuzluğunuz, mutluluğu uykunun şefkatli kollarında buluyorsanız ve uyandığınızda, Osmanlı zamanındaki uyuşturucu müptelalarının, Ramazanda oruç tutacakları ve afyonsuz yapamayacakları için sahurdan afyonu bir yaprak sarmasının içine koyup yutarak, o sarmanın sindirilip kana karışıp içindeki afyonun patlamasını bekledikleri ana kadarki gibi zul geliyorsa her şey, bilin ki bir gömleğin düğmelerine benzeyen hayatınızda en baştaki düğmelerden birini yanlış iliklediniz.
Gerisinin yanlış olması bu yüzden, Bu yüzden ne kadar doğru iliklerseniz ve ne kadar iyi olursanız olun bu(bir) işte akim kalması işlerinizin. Sebebi bu yukarıdakilerin...
İşte bu aşamada yapılabilcek en doğru şey kabullenmek... En baştaki düğmelerden birini yanlış iliklediğinizi. Hayatınızın sonuna kadar sizi bırakmayacak, kişiliğinize bile etki edecek, hayata bakarkenki pencereleriniz olacak işinizi, eşinizi evinizi....
Sonraki aşama daha zor. Geriye dönüp ilk düğmeyi doğru iliklemek. Sonrası çorap söküğü gibi.
Johan Cruyff futbol için "Futbol aslında basit bir oyundur, zor olan basit yaşamaktır" demiş. Ben de diyorum ki; "Hayatı yaşamak aslında basittir, zor olan onu basit yaşamaktır"
Kabullenmek zor geliyor insana... Ama bir kere kabul edince gerisi basitleşiyor...