Büyümek ve sevmek

Niye çocukluğumuzdaki gibi mutlu olamıyoruz, niye sıkıntılı zamanlar yaşıyoruz büyünce? Çünkü bence, sevdiğimiz şeylere odaklanamıyoruz. VE hani bardağın dolu boş tarafı misali, sevmediğimiz şeyleri görüyoruz. Oysa çocuklar öyle değildirler ve iflah olmaz iyimserdirler. Tabii büyümenin gereği olarak, hayatın zorluklarına odaklanmanın dikte edilmesi de cabası. YAni her şey kısaca bakış açıısı . Tabii bu rada kimseyi ikna etmeye de gerek yok . Hani "he de , geç" tekniği vardır ya o uygulunmalı....